Dentysta zawsze stara się dopasować technikę leczenia, aby oszczędzić naturalne zęby, choć bywa tak, że wyrwanie zęba jest jedynym możliwym wyjściem z kłopotu pacjenta. W tym wypadku nieodwołalnie trzeba stosować się zaleceń stomatologa. To istotne, by nie doprowadzić do powikłań, a sam czas gojenia przeminął sprawnie i bezpiecznie.

Na początek trzeba według zaleceń zatrzymać krwawienie, zagryzając osłaniający ranę jałowy gazik. Poza tym trzeba pilnować, ze lekami przeciwbólowymi. Środek znieczulający ustępuje kilka godzin po zabiegu, a ból może okazać się nieprzyjemny. W tej kwestii trzeba absolutnie trzymać się wytycznych stomatologa, ponieważ nieodpowiednie branie leków może okazać się groźne dla zdrowia.

Po powrocie do domu warto przykładać do policzka zimny okład, by pomniejszyć ryzyko pojawienia się opuchlizny. Jeżeli wziąć pod uwagę przyjmowanie jedzenia, przez pierwsze dwie – trzy godziny nie powinno się jeść i pić. Po tym czasie można przełknąć coś miękkiego, najlepiej w formie półpłynnej. Nie wolno jeść chrupkich i twardych albo pikantnych i gorących dań. Jeśli palisz papierosy lepiej zrezygnować z nich na kilka dni, ze względu na to, że utrudniają zasklepianie się rany.

Dentyści przestrzegają, aby w pierwszej dobie od momentu zabiegu wyrwania zęba, nie płukać zbyt często ust. Miejsce zabiegu ochrania skrzep, którego wypłukanie mogłoby wywołać otwarcie rany. To sprawia nieprzyjemny, silny ból i otwartą drogę dla bakterii. Równie mocno powinno się uważać podczas szczotkowania.